ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ ΒΓΗΚΑ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ

Όλοι οι άνθρωποι βιώνουν στιγμές ανησυχίας ανάλογα με την εμπειρίες τους, που συνδέονται έμμεσα και με το είδος συναισθημάτων που έχει κάθε προσωπικότητα.

Αν και νεαρός σε ηλικία τα βιώματα ανησυχίας μου είναι η αφορμή που μου επιτρέπει να εκφραστώ μέσα από αυτό το άρθρο.

Ο δρόμος ανησυχίας και προβληματιμού, ήταν εν τέλει αποδοτικός.Η ανυπώμονυσία για το κυνήγι στόχων αποδήκτηκε επηπόλεα, ο τρόπος σκέπσης μου δεν μου επέτρεπε να επικοινωνίσω με τα πιστέυω μου γεγονός που επηρέαζε αρνητικά την παραγογηκότητα μου.

Αντιλαμβανώμενος λοιπόν οτι η ανησιχία μου δημιουργούσε ολό και περσισσότερα ερωτήματα, ητάν η αίτια αναδιάρθρωσης της αντιλέιλυσπης μου.

Ξοδέυοντας χρόνο με τον εαυτό μου με βοήθεισε να ακολουθήσω τις επαγελματικές μου αρεσκίες που θεορώ πως είναι η τέλια άσκηση αυτοκριτικής και συνάμα ενα πρόγμαμμα ελιγμού.

Η ανησυχία μου με οδήγησε στον να επαναπατριστώ στην Κύπρο και να ξεκινήσω να δημιουργώ μέσα από την εμπειρία και τις γνώσεις μου.

Προσωπικό συμπέρασμα η ανησυχία δεν διακατέχει απαραίτητα αρνητική εικόνα. Πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος, από την δική μου εμπειρία ήταν πραγματικά μία κινητήριος δύναμη επιτυχίας.

Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πως ο άνθρωπος έχει δυνατότητες που δεν ξέρει ο ίδιος.

Η μαγία στην ανησυχία είναι να βρούμε χρονικό περιθώριο ικανό έτσι ώστε να ξεκλειδώσει τον δυναμισμό και να εξελλίσει τον άνθρωπο